Πολύ καλός ο Νόρτον, δε λέω, αλλά εδώ δημιουργεί πρόβλημα! Υποδύεται ένα δεκαεννιάχρονο παπαδάκι που κατηγορείται για τη βάναυση δολοφονία ενός αρχιεπισκόπου. Το αθώο βλέμμα του και το πέπλο μυστηρίου που τον περικλείει σε καθηλώνουν. Το ενδιαφέρον όμως, παρόλο που και το υπόλοιπο καστ είναι απολαυστικό, ξάφνου μειώνεται στις σκηνές όπου ο Νόρτον δεν είναι παρών και προσωπικά έπιασα τον εαυτό μου να ανυπομονεί να τον ξαναδεί.Συνολικά το «Primal Fear» είναι ένα πολύ ενδιαφέρον, πλην άνισο δικαστικό θρίλερ που ποντάρει για την επιτυχία του στα δύο δυνατά χαρτιά του: τις ερμηνείες, και ειδικότερα αυτή του Νόρτον, που όχι μόνο τον έκανε διάσημο, αλλά του χάρισε και μία οσκαρική υποψηφιότητα, και την ανατροπή του φινάλε, η οποία δεν εντυπωσιάζει απολύτως ως έκπληξη, ενθουσιάζει όμως με τον τρόπο που παρουσιάζεται από τον σκηνοθέτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου