Una pura formalita / Απλή διατύπωση (1994) - 4/5

Ο Τζουζέπε Τορνατόρε δημιουργεί μια χαμηλών τόνων, αλλά ωστόσο απίστευτα δυνατή ταινία. Στο μεγαλύτερο μέρος της, αυτή αποτελείται από ένα διάλογο μεταξύ των –εξαιρετικών στους ρόλους τους– Ζεράρ Ντεπαρντιέ και Ρομάν Πολάνσκι. Πέρα από αυτούς τα μόνα που ακούγονται είναι η βροχή που χτυπάει στα τζάμια του τρισάθλιου αστυνομικού τμήματος και μερικές σταγόνες νερό που στάζουν από το ταβάνι μέσα σε (τοποθετημένους στο πάτωμα για να μαζεύουν το νερό) κουβάδες.Η ψυχρή αισθητική που δημιουργείται είναι μοναδική, αξεπέραστη και αληθινά σαγηνευτική. Είναι εντυπωσιακό το πώς ο σκηνοθέτης σε κερδίζει απολύτως με μια αξιοθαύμαστη απλότητα. Αν σεναριακά το τέλος ήταν περισσότερο σαφές και ίσως λιγότερο ‘ξεκάρφωτο’, θα γινόταν λόγος για ένα μέγιστο αριστούργημα, αλλά όπως και να ‘χει, η γοητευτική και υποβλητική του ατμόσφαιρα, οι καθηλωτικά… αργοί ρυθμοί του και η αριστουργηματική σκηνοθεσία του μεγάλου Τορνατόρε καθιστούν το έργο, τουλάχιστον, αξέχαστο.