Kill Bill Vol. 1 (2003) - 3/5

Η πιο απλοϊκή και επίπεδη σεναριακά ταινία του Ταραντίνο, χωρίς καμία ιδιαιτερότητα ή κάποιο εύρημα στο σενάριο και με εντελώς ρηχούς χαρακτήρες. Ωστόσο, ό,τι χάνει στο σενάριο το κερδίζει με την απίστευτα στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία. Ο Ταραντίνο γρήγορα ξεκαθαρίζει πως θέλει μόνο να ψυχαγωγήσει και τίποτα παραπάνω, τα σκηνοθετικά του ευρήματα εντυπωσιάζουν (εξαιρετικές οι anime σκηνές) και είναι φανερή η προσοχή στην επιλογή μουσικής επένδυσης και η έντονη έμφαση σε αυτή. Η βία και η αιματοχυσία φτάνουν –επίτηδες- έως και τα όρια του κωμικού, ώστε να διασκεδάζουν περισσότερο απ΄ όσο ενοχλούν. Αυτό που ξενίζει όμως όσους δεν περίμεναν απλώς μια διασκεδαστική και τίποτα περισσότερο ταινία είναι η αφελής δράση, η οποία έχει τεράστια διάρκεια. Αφού αυτή όμως τελειώσει, η ταινία κλείνει με έναν αριστουργηματικό επίλογο (με τη μουσική υπόκρουση του μαγευτικού «Lonely Shepherd») που δεν είναι απλώς όλα τα λεφτά… είναι η σκηνή η οποία ανεβάζει όλο το φιλμ ένα σκαλοπάτι πιο πάνω στην εκτίμηση του θεατή…