Σε μια χρονιά όπου οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας κυριολεκτικά έχουν πάρει τα πάνω τους, μετά τα «Star Trek», «Moon» και «Avatar», έρχεται και το «District 9» για να αναγεννήσει ένα ακόμα «ξεθωριασμένο» κεφάλαιο του sci–fi. Η ιδέα των εξωγήινων αρχικά ξενίζει γιατί ο Μπλόμκαμπ δεν ξεκαθαρίζει τις διαθέσεις του. Όταν όμως αρχίσει να ισορροπεί η χαβαλετζίδικη, θεαματική περιπέτεια δράσης με το σκληρό θρίλερ που προβάλλει εξίσου σκληρές αλήθειες, τότε είναι που ο σκηνοθέτης… «δείχνει τα δόντια του». Στο σενάριο διακρίνονται πρωτοτυπίες, με κυριότερη την πολιτική του αλληγορία, αλλά και το χαρακτήρα του πρωταγωνιστή, ο οποίος θυμίζει περισσότερο αντιήρωα. Υπάρχουν ευκολίες, οι οποίες όμως όχι μόνο δεν ενοχλούν, αλλά σχεδόν περνάνε απαρατήρητες και το τέλος ανοίγει το δρόμο σε πιθανό σίκουελ, αλλά δουλεύει και αυτόνομα, αφήνοντας μια απρόσμενα ευχάριστη αίσθηση, σίγουρα διαφορετική (με την καλή, φυσικά, έννοια) από αυτή που θα περίμενε κανείς από μια περιπέτεια σαν το «District 9».
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010
District 9 (2009) - 3.5/5
Σε μια χρονιά όπου οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας κυριολεκτικά έχουν πάρει τα πάνω τους, μετά τα «Star Trek», «Moon» και «Avatar», έρχεται και το «District 9» για να αναγεννήσει ένα ακόμα «ξεθωριασμένο» κεφάλαιο του sci–fi. Η ιδέα των εξωγήινων αρχικά ξενίζει γιατί ο Μπλόμκαμπ δεν ξεκαθαρίζει τις διαθέσεις του. Όταν όμως αρχίσει να ισορροπεί η χαβαλετζίδικη, θεαματική περιπέτεια δράσης με το σκληρό θρίλερ που προβάλλει εξίσου σκληρές αλήθειες, τότε είναι που ο σκηνοθέτης… «δείχνει τα δόντια του». Στο σενάριο διακρίνονται πρωτοτυπίες, με κυριότερη την πολιτική του αλληγορία, αλλά και το χαρακτήρα του πρωταγωνιστή, ο οποίος θυμίζει περισσότερο αντιήρωα. Υπάρχουν ευκολίες, οι οποίες όμως όχι μόνο δεν ενοχλούν, αλλά σχεδόν περνάνε απαρατήρητες και το τέλος ανοίγει το δρόμο σε πιθανό σίκουελ, αλλά δουλεύει και αυτόνομα, αφήνοντας μια απρόσμενα ευχάριστη αίσθηση, σίγουρα διαφορετική (με την καλή, φυσικά, έννοια) από αυτή που θα περίμενε κανείς από μια περιπέτεια σαν το «District 9».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πραγματικα ηταν μια παρα πολυ καλοδουλεμενη ταινια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σκηνοθεσια ειναι εκπληκτικη και το αντιρατσιστικο μυνημα που εμφανιζεται στην ταινια ειναι πολυ επιτυχιμενη.
Σεναριακα ομως δεν εχει καποια βαση.Κατι επισης αρνητικο ηταν οτι ο θεατης ειχε την αισθηση οτι βλεπει ενα ντοκυμαντερ.
Η ταινια πραγματικα σε καραταγε αλλα στην πραγματικοτητα τα 6 περιπου τελευται λεπτα της ταινιας ηταν ουσιαστικα ενα κουραστικο σημειο της ταινιας.Αυτα τα 6 λεπτα ηταν μαχες επιθεσεις ωσπου τελικα η ταινια κλεινει με τον τροπο που ξεκινησε,δηλαδη ενα ντοκυμαντεριστικο στυλ.Το πιο ωραιο παντως ειναι οτι η ταινια δεν ειχε χαπι εντ.
Παντως ηταν μια καταπληκτικη παραγωγη που περασε πολλα μυνηματα κοινωνικου περιεχομενου.
2,5/5