Η ταινία του Πολάνσκι μπορεί να μην είναι αξέχαστη, είναι όμως μια ταινία που έχει στ΄ αλήθεια ψυχή. Η σκηνοθεσία είναι σε όλα τα επίπεδα άριστη, η ερμηνεία του Adrien Brody εκπληκτική και η μελωδία του πιάνου τόσο γοητευτική, που μπορεί ακόμα και να συγκινήσει, συμβολίζοντας την ελπίδα, το μόνο πράγμα που λάμπει στο σκοτάδι της κατοχής. Αυτή παριστάνεται τόσο ρεαλιστικά από τον Πολάνσκι, που δε μπορεί παρά να σοκάρει, με την τυφλή βία, η οποία δεν παύει να είναι πέρα για πέρα αληθινή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου