Να μια σύγχρονη αμερικάνικη κωμωδία που αποφεύγει να γίνει χυδαία ή σαχλή και αυτό είναι το βασικό της πλεονέκτημα. Το σενάριο είναι ενδιαφέρον, περιέχει άφθονες κωμικές σκηνές, ο Μέλβιν του Τζακ Νίκολσον είναι τόσο σεναριακά όσο και ερμηνευτικά εξαιρετικός, η Κάρολ της Έλεν Χαντ όμως είναι τόσο ψεύτικη που αποδεικνύεται, ηθελημένα ή όχι, πιο «παράξενη» ακόμα κι από αυτόν. Γιατί όμως να πειράξει αυτό, όταν έχουμε μια συνολικά ευχάριστη κομεντί, με διασκεδαστικότατες ερμηνείες (όχι και για όσκαρ, καθώς είναι ελαφρώς υπερβολικές, κάτι όμως που έγινε μάλλον σκόπιμα) και μια μοναδική συνύπαρξη εμπνευσμένου χιούμορ και ελαφριάς συγκίνησης στις ίδιες σκηνές;
Καλύτερα… γίνεται;
ο Νίκολσον για μένα προσωπικά είναι ο 'τρελλάρας' σ'αυτην την ταίνια, απ'την πρώτη ώρα που ξεφορτώνεται τον σκύλο, ως την τελευταία... πολύ γέλιο, κι έξυπνο σενάριο...
ΑπάντησηΔιαγραφή