ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Οι τέσσερις αυτές λέξεις στην αφίσα του «Inception» είναι καταπληκτικά εύστοχες και κυριολεκτικές: Η θεματολογία της πιο πολυαναμενόμενης ταινίας της χρονιάς, που κινείται γύρω από τα όνειρα, μπορεί να αποτελέσει πηγή σκέψης ή και την αρχή ολόκληρης φιλοσοφίας. Λογικό λοιπόν να είναι δύσκολο για οποιο
νδήποτε δημιουργό να καταπιαστεί με το εν λόγω θέμα, πόσο μάλλον αν ο πρώτιστος σκοπός του είναι ο εντυπωσι-ασμός. Ο χαοτικός κόσμος των ονείρων θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα άνισο απο-τέλεσμα, κάτι κοντινό σε εκείνο του περ-σινού «Δρα Παρνάσους» για παράδειγμα. Ο Νόλαν γνωρίζει τον κίνδυνο και ενώ η ιδέα μιας ταινίας σαν το «Inception» φάνταζε μονάχα ένα όνειρο (αλήθεια, δεν είχατε ονειρευτεί κι εσείς ποτέ ένα έργο σαν κι αυτό;) έρχεται εκείνος για να κάνει επιτέλους το όνειρο πραγματικότητα!
νδήποτε δημιουργό να καταπιαστεί με το εν λόγω θέμα, πόσο μάλλον αν ο πρώτιστος σκοπός του είναι ο εντυπωσι-ασμός. Ο χαοτικός κόσμος των ονείρων θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα άνισο απο-τέλεσμα, κάτι κοντινό σε εκείνο του περ-σινού «Δρα Παρνάσους» για παράδειγμα. Ο Νόλαν γνωρίζει τον κίνδυνο και ενώ η ιδέα μιας ταινίας σαν το «Inception» φάνταζε μονάχα ένα όνειρο (αλήθεια, δεν είχατε ονειρευτεί κι εσείς ποτέ ένα έργο σαν κι αυτό;) έρχεται εκείνος για να κάνει επιτέλους το όνειρο πραγματικότητα!Την ταινία ονειρευόταν από καιρό και ο ίδιος ο Νόλαν και μάλιστα προετοίμαζε το σενάριο εδώ και μια δεκαετία. Πράγματι, αυτό είναι που την κάνει να ξεχωρίζει. Η ιδιοφυής κεντρική ιδέα και η πανέξυπνη ανάπτυξή της αναδεικνύουν ένα εκπληκτικά πρωτότυπο, άξιο προσοχής και θαυμασμού σενάριο, το οποίο όχι μόνο θα μείνει αξέχαστο, αλλά ενδεχομένως θα επηρεάσει έντονα και θα πάει ένα βήμα μπροστά το μεταγενέστερο σινεμά φαντασίας. Ο Κρίστοφερ Νόλαν έχει πλήρη επίγνωση του πόσο βαθυστόχαστες μπορούν να γίνουν οι ιδέες του και το χρησιμοποιεί υπέρ του, θίγοντας φιλοσοφικά έως υπαρξιακά(!) ερωτήματα (μεγάλη καινοτομία στο είδος), χωρίς όμως ποτέ να ξεχνάει πως η ταινία του είναι καθαρή sci-fi περιπέτεια. Παρά τα ‘παράπονα’ πολλών θεατών για σεναριακές αδυναμίες και τρύπες, προσωπικά επιμένω πως ο Βρετανο-Αμερικανός δημιουργός δεν έχει κάνει κανένα λάθος. Δείχνει στο θεατή αυτό ακριβώς που θέλει να του δείξει και τον προβληματίζει με τον τρόπο που θέλει να τον προβληματίσει. Όσο γι’ αυτό να είστε σίγουροι: Από την αίθουσα θα φύγετε προβληματισμένοι, κάτι που –αν ασχοληθείτε- μπορεί να φτάσει ακόμα και σε υπαρξιακά επίπεδα.
Όσοι πάλι δεν πρόκειται να ασχοληθείτε, απλώς απολαύστε ένα μοναδικό θέαμα, μια ταινία με ασύλληπτα ευρηματικό σενάριο, μέγιστες για το είδος ερμηνείες και απίστευτα δυναμική σκηνο-θεσία, που σε όλο το πραγματικά αξέχαστο δεύτερο μισό της διά-ρκειάς της ανεβάζει την αδρενα-λίνη στο μάξιμουμ και αφήνει το θεατή κυριολεκτικά με ανοιχτό το στόμα…
Όσοι πάλι δεν πρόκειται να ασχοληθείτε, απλώς απολαύστε ένα μοναδικό θέαμα, μια ταινία με ασύλληπτα ευρηματικό σενάριο, μέγιστες για το είδος ερμηνείες και απίστευτα δυναμική σκηνο-θεσία, που σε όλο το πραγματικά αξέχαστο δεύτερο μισό της διά-ρκειάς της ανεβάζει την αδρενα-λίνη στο μάξιμουμ και αφήνει το θεατή κυριολεκτικά με ανοιχτό το στόμα…
Η καλύτερη ταινία του Νόλαν από την εποχή του συγκλονιστικού «Memento», ίσως η πιο έξυπνη περιπέτεια φαντασίας της τελευταίας δεκαετίας και μία από τις καλύτερες όλων των εποχών, τόσο εντυπωσιακή σεναριακά όσο ήταν και το «Matrix» περίπου μια δεκαετία πριν.
Ραντεβού στον τρίτο Μπάτμαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου