Drag me to hell / Μέχρι την κόλαση (2009) - 2/5

Έχει περάσει παραπάνω από μία δεκαπενταετία από την ολοκλήρωση της «Evil Dead» τριλογίας με το «Army of Darkness» και ο Ρέιμι φαίνεται να νοσταλγεί τον παλιό καλό καιρό, όταν διασκέδαζε με τις αιματηρές low budget cult επιτυχίες του.

 Το «Drag me to hell» λοιπόν αποτελεί ένα light ξεκίνημα για την αναγέννηση του είδους, καθώς προετοιμάζεται (με το πάσο του…) και το «Evil Dead 4».

 Σκοπός του Ρέιμι εδώ βέβαια δεν είναι να τρομάξει το θεατή (μην παρασυρθείτε από το trailer), αλλά να τον διασκεδάσει, κάτι που σίγουρα καταφέρνει και με το παραπάνω. Όμως η συγκεκριμένη ταινία δεν είναι στο πνεύμα του «Evil Dead» και ο σκηνοθέτης, προσπαθώντας να θυμίσει το «ένδοξο» παρελθόν του στους ανυπόμονους φαν του, αποτυγχάνει σε πολλά επίπεδα. Π.χ.: οι «έντονες» σκηνές (θα ήθελα να πω τρομαχτικές, μα δεν είναι) μοιάζουν επίτηδες ή όχι να έχουν ξεπηδήσει από τη δεκαετία των ΄80s, και γι΄ αυτό κυρίως είναι αναποτελεσματικές. Το ίδιο και οι αυτοαναφορές στον παλιό χαβαλεδιάρικο εαυτό του Ρέιμι: μπορεί να θυμίζουν έντονα «Evil Dead», μοιάζουν όμως ασύνδετες με το υπόλοιπο θέαμα. Αντίθετα, το τέλος, απογοητευτικό αλλά και ικανοποιητικό ταυτόχρονα, αποδεικνύει πως ο Ρέιμι έχει ακόμα τις ικανότητες και μπορούμε να περιμένουμε πολύ περισσότερα από αυτόν.

 Σε γενικές γραμμές το «Drag me to hell» είναι μια συρραφή διασκεδαστικά υπερβολικών ψευδοτρομαχτικών σκηνών, ενενήντα πέντε λεπτά διασκέδασης σε μια κωμικού χαρακτήρα ταινία τρόμου.

Εκτός κι αν αηδιάζετε εύκολα…