Εν ολίγοις, μία από τις καλύτερες super-hero movies ever. Αλλά αυτό είναι ωστόσο που θέλει προσοχή: Η ταινία είναι super-hero movie και όχι κωμωδία ή παρωδία του είδους. Για αυτό και προσωπικά απογοητεύτηκα όταν την πρωτοείδα (είναι υπερβολικά κλισέ για κωμωδία), ενώ τη δεύτερη φορά, που ήξερα ακριβώς τι να περιμένω, ενθουσιάστηκα! Μην περιμένετε να βρείτε κρυμμένα μηνύματα, γιατί απλά δεν υπάρχουν! Η ταινία δεν είναι αυτή που θα κάνει τη μεγάλη διαφορά στο είδος, ωστόσο, όντας καθαρά ψυχαγωγική, είναι από τις καλύτερες που μπορεί κανείς να βρει σε αυτό.
Βασισμένος σε ένα από τα καλύτερα κόμικς του Μαρκ Μίλαρ, το οποίο συνδυάζει ευρηματικά την ενοχλητική βία με το ξεκαρδιστικό μαύρο χιούμορ την ίδια στιγμή, ο «Kick-Ass» είναι συνεπής στην πηγή του και σέβεται τους «συναδέλφους» του, με το αποτέλεσμα της ταινίας να είναι κάτι ενδιάμεσο. Μπορεί να λείπουν οι πανέξυπνες εκπλήξεις και η τόλμη του κόμικ, αλλά η σκηνοθετική αρτιότητα ισορροπεί αριστοτεχνικά τις σοβαρές – δραματικές σκηνές και αυτές της ψιλό-splatter περιπέτειας με εμπνευσμένο μαύρο χιούμορ και (μικρές αλλά καλές) δόσεις έξυπνης σάτιρας και χρησιμοποιεί τα κλισέ υπέρ της, με ενθουσιαστικό τρόπο.
Με ένα αξέχαστο soundtrack (που περιέχει μια μεγάλη γκάμα καλλιτεχνών, από Ένιο Μορικόνε και Ντάνυ Έλφμαν μέχρι Έλβις Πρίσλεϋ!), χιουμοριστικές εκρήξεις, ηθοποιούς που το διασκεδάζουν, καλογυρισμένη, ένοχα διασκεδαστική δράση και δυνατή, απόλυτα εύστοχη σκηνοθσία, το «Kick-Ass» πετυχαίνει αυτό που δεν πέτυχε το προπέρσινο «Hancock» και κλέβει με εντυπωσιακή άνεση τη δόξα από Spider-man και λοιπούς που ίδρωσαν για να την κατακτήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου