Είναι απίστευτο το πώς ο Κάμερον καταφέρνει να φτιάξει τόσο καλές ταινίες, οι οποίες σεναριακά δεν έχουν τίποτα που θα σου μείνει.
Όπως και στις περισσότερες δουλειές του, έτσι κι εδώ το σενάριο, πέρα από ορισμένα ευρήματα, δεν έχει κάτι που θα μπορούσε να σου κινήσει το ενδιαφέρον περισσότερο από οποιαδήποτε «αμερικανιά». Παρά τα αμέτρητα κλισέ όμως, συνολικά είναι πετυχημένο. Χάρη σε μερικές ευρηματικές ιδέες; Πιθανά, αλλά ο Κάμερον έχει τον τρόπο του να κρατά το ενδιαφέρον ακόμα κι αν αυτές λείπουν. Είπαμε, είναι αμερικανιά, αλλά από τις καλές.
Όπως και να ‘χει, αυτό δεν είναι αρκετό για να χαρακτηριστεί η ταινία «καλή». Ο Κάμερον σκηνοθετεί τόσο εύστοχα το φιλμ, που αντί να σε απογοητεύσει με τα κλισέ του σε εντυπωσιάζει, αντί να σε εκνευρίσει με το υπερβολικά «happy» end του σε μαγεύει.
Αυτό ισχύει για το μεγαλύτερο αριθμό ταινιών του δημιουργού, με πιο επίκαιρο παράδειγμα φυσικά το «Avatar»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου