Εκσυγχρονισμός του Σέρλοκ Χόλμς ή μήπως μετατροπή του ντετέκτιβ σε ένα πρόγονο του Τζέιμς Μποντ; Γιατί το σενάριο, ο ρυθμός της πλοκής και ο μονοδιάστατος χαρακτήρας του Στρονγκ παραπέμπουν περισσότερο σε ταινία του 007. Ωστόσο το καστ είναι εξαιρετικό, η σκοτεινή φωτογραφία του Φιλίπ Ρουσλό δημιουργεί μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, η μουσική του Χανς Ζίμμερ συνοδεύει για άλλη μια φορά το θέαμα απολαυστικά και τα σκηνοθετικά ευρήματα του Γκάι Ρίτσι δεν περνάνε απαρατήρητα. Τελικά αδύναμο σημείο της ταινίας είναι το υπερβολικό σενάριο, το οποίο θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον εάν εστίαζε στους χαρακτήρες –με κωμικό τρόπο- αντί να είναι υπερφορτωμένο με εύκολη δράση.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή