Το «twilight» ήταν μια ευχάριστη έκπληξη όχι γιατί ήταν καμία συγκλονιστική ταινία, αλλά χάρη στην πρωτοτυπία και τη μεγάλη φρεσκάδα του. Εκεί η σοβαρότητα υπερίσχυε της σοβαροφάνειας, χωρίς ποτέ όμως να εξαντλείται το παραμύθι με τις αφέλειές του.
Εδώ έχουμε κάτι τελείως διαφορετικό. Αν θεωρήσατε την πρώτη ταινία «αφελή», τότε καλύτερα να μείνετε μακριά από το «New Moon». Το σενάριο είναι δύο φορές πιο αφελές, αλλά και αδικαιολόγητα μπερδεμένο. Όσο χαλαρή ήταν η παρακολούθηση του «twilight», άλλο τόσο κουραστική είναι αυτή του «new moon». Γιατί είναι έντονη η αίσθηση της συμπύκνωσης του βιβλίου σε ένα πολύ πιο σύντομο σενάριο. Δεν είναι γρήγορο, απλά έχω την εντύπωση ότι για να πείθει και, κυρίως, για να αγγίζει το θεατή όπως το προηγούμενο χρειάζεται περισσότερο χρόνο και ανάλυση. Στην προκειμένη περίπτωση όχι μόνο δεν τα έχει, αλλά οι περισσότεροι από τους χαρακτήρες παίζουν σχεδόν διακοσμητικό ρόλο, κάτι που αποδεικνύει το πρόβλημα που ανέφερα.
Φυσικά εννοείται πως αυτό που κρύβεται πίσω απ΄ όλα αυτά είναι το χρήμα και η ταινία έγινε για καθαρά εμπορικούς σκοπούς. Από κει και πέρα όλα τα υπόλοιπα είναι αναμενόμενα.
Ως αποτέλεσμα, η ταινία είναι πολύ μακριά από το πνεύμα του «twilight» και στο σύνολό της θυμίζει περισσότερο παιδιάστικη ταινία φαντασίας, παρά ρομαντικό παραμύθι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου