Στην ταινία που θεωρείται η κορυ- φαία της βρετανικής περιόδου του Άλφρεντ Χίτσκοκ μπορούν να εντοπιστούν ορισμένα προ- βλήματα, όπως κοιλιές στην αφή- γηση, αυτά όμως (όπως είναι λογικό άλλωστε) παρατηρούνται λόγω της ηλικίας του φιλμ –για μένα τέτοιες αδυναμίες είχε και το «Μ» του Φριτζ Λανγκ, που κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα σε επανέκδοση. Επίσης ο πρωτα- γωνιστικός χαρακτήρας μου φάνηκε λίγο μονοδιάστατος, αν και η ερμηνεία του Ρόμπερτ Ντόνατ ήταν πολύ καλή.
Όμως σε γενικές γραμμές η ταινία είναι εξαιρετική! Ο μετρ συνδυάζει αριστο- τεχνικά την κατασκοπική περιπέτεια, το μυστήριο και το σασπένς με χιουμο- ριστικές πινελιές, ρομαντισμό και σεξουαλικές αναφορές. Το φινάλε και ο απολαυστικός διάλογος του ζευγαριού αποτελούν ίσως τις πιο κλασσικές στιγμές της ταινίας. Στο μεγαλύτερο, κυρίως, μέρος τους, τα «39 σκαλοπάτια» είναι ικανά να σας καθηλώσουν, ενώ συνολικά, όσα μειονεκτήματα κι αν μπορείτε να τους προσάψετε, δεν παύουν να αποτελούν ένα καλοστημένο κατασκοπικό θρίλερ, ειδωμένο με μία πιο χαλαρή και ειρωνική ματιά απ’ ό,τι συνήθως, που το καθιέρωσε ως μία από τις σημαντικότερες βρετανικές ταινίες όλων των εποχών…
Βαθμολογία: 4/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου