The perks of being a wallflower / Τα πλεονεκτήματα του να είσαι στο περιθώριο (2012)

Η βασική ιστορία της ταινίας ίσως εκ πρώτης όψεως να μοιάζει κλισέ και πολυφορεμένη. Κι όμως «Τα πλεονεκτήματα του να είσαι στο περιθώριο», όχι απλώς σε κερδίζουν, αλλά το καταφέρνουν κιόλας από τους τίτλους αρχής τους, «τον μόνο χρόνο ατμόσφαιρας που οι περισσότερες ταινίες επιτρέπουν στον εαυτό τους» κατά τον Quentin Tarantino. Πράγματι, η πανέμορφα μελαγχολική διάθεση που σου μεταδίδουν οι τίτλοι αρχής είναι αυτή που θα συνοδεύει την ταινία σε όλη της τη διάρκεια, με τη βοήθεια ενός υπέροχου soundtrack. Κι έτσι σύντομα διαπιστώνει κανείς πως τα κλισέ παρόμοιων ταινιών δεν έχουν διόλου πρωτεύουσα θέση σε αυτήν την ιδιαίτερα ερωτεύσιμη, νεανική ιστορία ενηλικίωσης, που μιλά στο θεατή με αξιοζήλευτη φρεσκάδα, έμπνευση και ειλικρίνεια.

Το σενάριο, διασκευή από τον ίδιο τον συγγραφέα του τού ομώνυμου βιβλίου, περιέχει εξαιρετικά προσεγμένους, ρεαλιστικούς και ταυτόχρονα ουσιαστικούς διαλόγους, πολλοί από τους οποίους δεν σβήνουν  γρήγορα από το μυαλό σου μετά το τέλος του φιλμ. Ο Cnbosjy φροντίζει να διατηρεί σχεδόν πάντα θερμό τον υπόγειο ερωτισμό και την ακαταμάχητη τρυφερότητά του και αφηγείται καταστάσεις όχι απλά ρεαλιστικές, αλλά γνώριμες στο θεατή και γι’ αυτό συγκινητικές.

Με αυτήν την τόσο ευαίσθητη νεανική μελαγχολία να ντύνει σχεδόν κάθε πλάνο του, το φιλμ έχει, εν ολίγοις, όλες τις αρετές που μπορούν να το αναδείξουν σε μια απολαυστική, νεανική coming of age ταινία, χωρίς περιττές εξάρσεις και υπερβολές. Ίσως το πιο αξιέπαινο απ’ όλα τα «πλεονεκτήματά» του όμως είναι η ερμηνεία του ταλαντούχου Ezra Miller, ο οποίος εδώ κάνει ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση απ’ ότι στο περσινό «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν» και κλέβει την παράσταση χάρη στην άνεση και την ανθρωπιά του.

Βαθμολογία: 3.5/5