Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του γιαπωνέζου Kazuo Ishiguro, η υπόθε- ση του «Never let me go» θυμίζει έργο επιστημονικής φαντασίας. Αυτό από μόνο του καθιστά το όλο εγχείρημα ριψοκίνδυνο και παρεξηγήσιμο. Τελικά όμως, αν υπάρχει κάτι που κρατά την ταινία λίγο πίσω και δεν της επιτρέπει να ‘εκτοξευτεί’, είναι η κατ’ εμέ κάπως άτσαλη σεναριακή διασκευή του μυθιστορήματος.
Αντιθέτως, η σκηνοθεσία αποτελεί ένα αληθινό επίτευγμα, καθώς στοχεύει ακριβώς εκεί που πρέπει: στην ψυχή της ιστορίας. Αφήνει την μακάβρια βασική ιδέα να μιλήσει από μόνη της με τον δικό της τρόπο στον κάθε θεατή και εστιάζει με ευαισθησία στους τρεις πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες, στοιχειωμένους από την ματαιότητα της ίδιας της ύπαρξής τους, να αναζητούν μία αχτίδα ελπίδας. Αλληγορικός υπαρξιακός προβληματισμός και μια γλυκιά, απαλή κι όμως τόσο δυνατή μελαγχολία σε αγκαλιάζουν τρυφερά, καλώντας σε να πάρεις μέρος στην αναζήτηση αυτή. Οι τρεις πρωταγωνιστές αποτελούν πρόσωπα τραγικά, με ψυχές εγκλωβισμένες στην προκαθορισμένη τους μοίρα. Εκπληκτική, σπαρακτική η Carey Mulligan, κλέβει την παράσταση με την θλιμμένη έκφρασή της και το πανέμορφο, ραγισμένο της χαμόγελο… Πάρα πολύ καλοί και οι δύο συμπρωταγωνιστές της, ειδικά ο ταλαντούχος Andrew Garfield.
Η ταινία με συγκίνησε πάρα πολύ και εξακολουθώ, δύο μέρες μετά την παρα- κολούθησή της, να αισθάνομαι ψυχολογικά επηρεασμένος…
Βαθμολογία: 3.5/5
Είχα αρκετά ψηλές προσδοκίες για την ταινία πριν τη δω αλλά με απογοήτευσε πολύ κυρίως για τον λόγο που αναφέρεις με το σενάριο. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο αλλά μου φάνηκε ότι τα είπε όλα κάπως παγερά, άκομψα και εν τέλει αδιάφορα για το θεατή. Ούτε εμβάθυνση στους χαρακτήρες αν και οι ερμηνείες ήταν από μέτριες έως και ενδιαφέρουσες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Eskli, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σενάριο πράγματι δεν μου φάνηκε πλήρως ικανοποιητικό, ωστόσο αυτή η τόσο μελαγχολική διάθεση της σκηνοθεσίας ήταν, για μένα, καταπληκτική!
Όσο για τις ερμηνείες, τις βρήκα και αυτές από καλές έως εξαιρετικές και δέθηκα πάρα πολύ με τους χαρακτήρες, παρόλο που όντως δεν είχε και καμία συγκλονιστική εμβάθυνση.
Αν δεν υπήρχε αυτό το μικρό πλην όσον αφορά το σενάριο, η ταινία ενδεχομένως να άγγιζε επίπεδα αριστουργήματος, κατ' εμέ. :)
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και ακαδημαϊκή ταινία (χωρίς κάτι το ανατρεπτικό ως προς την σκηνοθεσία ή το ύφος), εντούτοις πολύ συγκινητική. νομίζω ότι και τα ελαφρώς αναιμικά χρώματα ακτινοβολούσαν αυτή τη μελαγχολία για την οποία κάνεις λόγο.
Αν και το βιβλιο δεν το εχω διαβασει (δεν το θεωρω απαραιτητο βεβαια για να δει καποιος μια ταινια, αλλωστε αλλη τεχνη το σινεμα και αλλη η λογοτεχνια), προσωπικά β΄ρηκα λίγο ανιση της αναπτυξη των χαρακτήρων (όχι όλων). Αλλα σιγουρα κατι περισσοτερο απο αξιοπρεπεις ερμηνείες!
Μάλλον όχι αδικα, η ταινια ζει μεσα σου δυο μερες μετα την προβολή :-)
Αγαπητέ, 4,5 κι όχι 5... γιατί:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αρχή νόμιζα ότι έβλεπα το εκπαιδευτικό σύστημα της Αγγλίας... (ωραία είπα... να δείξω στα παιδιά του σχολείου πώς εκπαιδεύονται στην Αγγλία)... μετά όταν κατάλαβα τι γινότανε!!!
Τι να σου πω!!! Απ' την στιγμή που το κατάλαβα έλεγα: καλά δεν τα περνούσα πριν το συστήσει ο Ψηλόκαρδος; Τι του ήρθε να το βάλει;
Συμφωνώ με την κριτική σου άποψη... και δυστυχώς, συνεχίζω, μάλλον το μέλλον μας, έτσι όπως πάμε, θα είναι έτσι... χάλια για όλους μας....
Η ατάκα για μένα "θέλαμε να τους δείξουμε ότι έχετε ψυχή"...
Καλησπέρα και σε σένα fidelio,
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως λες, τα απαλά χρώματα της ταινίας βοηθούσαν πολύ στην τόσο δυνατή και ίσως και γοητευτική αίσθηση της μελαγχολίας που τόσο με συγκίνησε...
Σίγουρα δεν ήταν αριστούργημα (τώρα που το σκέφτομαι, έχεις δίκιο με το 'ακαδημαϊκή', αν και δεν είχα νιώσει κάτι τέτοιο όταν την είδα), αλλά νομίζω πως είναι μία ταινία που αληθινά αξίζει.
Παρασκευή,
θέλω να πιστεύω πως ο ανθρώπινος διεστρεμμένος και αυτοκαταστροφικός νους δεν θα γίνει ποτέ τόσο ακραίος.
Οι ήρωες της ταινίας είχαν ψυχή, όπως είχε και η ταινία...
Με άγγιξε πάρα πολύ...
Χαίρετε :)
Καλησπέρα. Αν και κάπως αργά κάνω το σχόλιό μου, όμως πιστεύω πως κάλλιο αργά παρά ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα αντιθέτως δεν μου άρεσε. Την βρήκα αδιάφορη, ακαδημαικότατη, με προβληματικούς αφηγηματικούς ρυθμούς πάνω στην προσπάθειά της να καλύψει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από την ζωή των πρωταγωνιστών, βαρετή σκηνοθεσία και ακόμα πιο βαρετό και αρκετά άνισο σενάριό. Βασικά από την αρχή με είχε εκνευρίσει το story της. Κυρίως με εκνεύρισε το γεγονός ότι τους χρησιμοποιούσαν ως πειραματόζωα και αυτοί το δεχόντουσαν χωρίς να φέρουν καμία αντίρρηση, χωρίς καν να σκεφτούν γιατί γίνεται όλο αυτό. Το θεωρώ ανόητο αυτό. Από τους ηθοποιούς μόνο η Mulligan μου άρεσε πολύ.
1,5/5: Μέτρια
Καλησπέρα Αργύρη, σίγουρα κάλλιο αργά παρά ποτέ, το ίδιο λέω κι εγώ που είχα ένα μήνα να βάλω ανάρτηση :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καταλαβαίνω που δεν σου άρεσε, το εξηγείς πολύ καλά.
Η Mulligan μου άρεσε πάρα πολύ, ξεχώριζε, αλλά και τον Άντριου Γκάρφιλντ τον βρίσκω άξιο λόγου, μιας και μου άρεσε και στο Social Network και θεωρώ ότι θα δούμε πάρα πολύ καλές ερμηνείες από αυτόν στο μέλλον. (εκτός άμα "παγιδευτεί" στο ρόλο του spider-man..)
Ο Άντριου Γκάρφιλντ, προσωπικά, δεν με έχει πείσει ακόμα για τις ικανότητές του. Ωστόσο έχει πολύ μέλλον μπροστά του ;).
ΑπάντησηΔιαγραφή