Χωρίς να είναι κανένα περιπετειώδες και γεμάτο σασπένς θρίλερ, το «People I know» προωθεί υπογείως μία απίστευτη ένταση, χάρις τη ρεαλιστική του υπόσταση. Σε αυτό ποντάρει προφανώς και η ήπιων, αργών ρυθμών σκηνοθεσία του τηλεοπτικού Daniel Algrant.
Όλη η ουσία λοιπόν της ταινίας βρίσκεται στο γεγονός ότι απεικονίζει μια πραγματικότητα που οι περισσότεροι αγνοούμε, αλλά και δεν θέλουμε να γνωρίζουμε. «Το χειρότερο στη ζωή είναι να ξέρεις πολλά. Μείνε αφελής», συμβουλεύει χαρακτηριστικά ο Πατσίνο έναν ανερχόμενο ηθοποιό.
Το φιλμ ξεκινάει εισάγοντάς μας στο κλίμα που επικρατεί αν κοιτάξει κανείς πίσω από την επιφανειακή λάμψη της σόου μπιζ, αλλά επεκτείνει την προβληματική του, προβάλλοντας την υποκρισία και την διαφθορά των ανθρώπων της ‘εξουσίας’. Ο Πατσίνο σοκάρεται (και μαζί και ο θεατής, συνειδητοποιώντας πως όλα αυτά αποτελούν –ιδιαιτέρως επίπονες- αλήθειες), όταν ανακαλύπτει ότι «οι άνθρωποι που ξέρει» κρύβουν πολύ περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσε να φανταστεί...
Διακρίνονται επίσης αρκετές ‘πινελιές’ ειρωνείας, που αποδεικνύονται εύστοχες.
Επιτυχημένη είναι και η παρουσίαση της ζωής του πρωταγωνιστή, παρηκμασμένου ατζέντη, σα μια ζωή πλέον ανούσια, κουραστική, αποπνικτική, φυλακισμένη σε φάρμακα και χάπια.
Βλέποντας το έργο καθαρά κινηματογραφικά, δεν πιστεύω πως θα χαραχτεί κάτι στη μνήμη του θεατή, θα έλεγα πως είναι μάλλον ‘φτωχό’. Πέρα από το φι- νάλε, δεν προσφέρονται ιδιαίτερες στιγμές έντασης, υπάρχουν ορισμένες μικρές σεναριακές ευκολίες και η ανάλυση χαρακτήρων δεν είναι ικανοποιητική. Ο Αλ Πατσίνο είναι καλός όπως πάντα (σε ένα ρόλο εξίσου κουρασμένο με εκείνον στο «Insomnia»!) και η Κιμ Μπάσιντζερ γλυκύτατη, αν και μάλλον διακοσμητική…
Όπως προαναφέρθηκε βέβαια, σκοπός της ταινίας δεν είναι να ψυχαγωγήσει ή να ανεβάσει την αδρεναλίνη του θεατή, αλλά να του προσφέρει τροφή για σκέψη. Προσωπικά με προβλημάτισε βαθιά… Και δεν είναι καθόλου αισιόδοξη…
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η ταινία σημείωσε εμπορική αποτυχία…
Βαθμολογία: 3/5
Μαλλον υπογειο δραμα ήταν η ταινια παρα καποιου είδους περιπετεια. Και στοιχεια θριλερ όπως γραφεις. Ομορφη και συνοπτική η παρουσιασή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πατσινο.. τι ηθοποιός!
fidelio, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πατσίνο είναι απίστευτος ηθοποιός..
Πολύ καλό και ουσιαστικό το κείμενό σου. Αυτή η ρεαλιστική και άμεση απεικόνιση/καταγραφή του περίγυρου του πρωταγωνιστή είναι που την κάνει τόσο απωθητική για την ψυχαγωγία του θεατή. Άλλωστε έχουμε χορτάσει από ψευτοκαταστάσεις που μας βομβαρδίζει το Χόλιγουντ.
ΑπάντησηΔιαγραφή3,5/5: Αρκετά καλή
Αργύρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για το σχόλιο!
Η ταινία αρχικά μου φαινόταν αρκετά κουραστική, μέχρι που συνειδιτοποίησα το πόσο υπογείως δυνατή ήταν. Από κει που πίστευα πως δεν θα την θυμάμαι την επόμενη μέρα, να που την σκέφτομαι ακόμα!...
Ευχαρίστησής μου να γράφω σχόλια σε σένα διότι είσαι από τα άτομα που εκτιμούν τα σχόλια των άλλων, διότι υπάρχουν μερικοί που δεν το εκτιμούν. Για μένα είναι αγένεια να μην απαντάς στα σχόλια που κάνουν οι άλλοι στο μπλογκ σου. Και στην τελική αν δεν έχεις να του απαντήσεις τίποτα, τουλάχιστον ευχαρίστησέ τον για το σχόλιο που έκανε και τον χρόνο που διέθεσε ώστε να διαβάσει την ανάρτησή σου. Αυτά! (ουφ το έβγαλα από μέσα μου) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνήθως οι ταινίες που “κινούνται υπόγεια” είναι αυτές που χαράζονται στην μνήμη σου.
..Σ' ευχαριστώ και πάλι λοιπόν! :Ρ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βρίσκω πολύ τιμητικό και με χαροποιεί να βλέπω σχόλια στο μπλογκ..