Δύο χρόνια μετά την ευρηματική «Ακαδημία Πλάτωνος», ο ταλαντούχος Φίλιππος Τσίτος επιστρέφει δυναμικά. Στον «Άδικο κόσμο» ασχολείται με ένα εξίσου επίκαιρο ζήτημα, αλλά και πιο διαχρονικό. Ο Αντώνης Καφετζόπουλος με άλλη μία υποδειγματική ερμηνεία ενσαρκώνει έναν προανακριτή της αστυνομίας, τον Σωτήρη, ο οποίος, βιώνοντας καθημερινά καταστάσεις εξοργιστικής αδικίας, είναι υποχρεωμένος να απαντήσει με αδικία και από τη δική του πλευρά. Όμως ο Σωτήρης κατά κοινή ομολογία, είναι «ένας καλός άνθρωπος». Αναζητά την δικαιοσύνη, τον αλτρουισμό και την καλοσύνη εκεί που δεν υπάρχουν και είναι αρκετά (καλοπροαίρετα) αφελής ώστε να θεωρεί ότι το γεγονός αυτό έχει τη δυνατότητα να αλλάξει. Μα όσο και να προσπαθεί, ο κόσμος γύρω του δεν θα γίνει ποτέ σαν τον ίδιο. Δεν θα υποστηρίξει ποτέ την προσπάθειά του. Με μία ακαταμάχητα μελαγχολική διάθεση, ο Φίλιππος Τσίτος παρουσιάζει απίστευτα αποτελεσματικά, σε σημείο να νιώθεις πως ειλικρινά ασφυκτιάς, το τρομακτικό αδιέξοδο του σύγχρονου «Άδικου κόσμου»…
Η ταινία, αν και φαινομενικά ψυχρή και απόμακρη, είναι στ’ αλήθεια ευαίσθητη και η ταύτιση του θεατή με τους ήρωες κάτι περισσότερο από επιτυχής. Με φοβερή μουσική και καταπληκτικά πλάνα, αυτό το είδος της εσωτερικής κωμωδίας αποδεικνύεται άκρως απολαυστικό.
Βαθμολογία: 4/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου