Ο Ρομάν Πολάνσκι σατιρίζει εύστοχα τους επιτηδευμένα καλούς τρόπους που η αστική μπουρζουαζία παριστάνει πως έχει, όντας αποτελούμενη από ανθρώπους «πολιτισμέ- νους».
Πάνω κάτω παρόμοιου σκεπτικού ήταν και το δικό μας «Σπιρτόκουτο», που κρατούσε βέβαια μία πολύ λιγότερο ‘cool’ στάση απέναντι στο θέμα. Για να πω όμως την αλήθεια, προσωπικά προτιμώ την οργισμένη χλεύη του Γιάννη Οικονομίδη… Αντιθέτως από εκείνη, η χαλαρή χιουμοριστική αντιμετώπιση από τον Πολάνσκι μοιάζει να φοβάται να αγγίξει «υψηλές συχνότητες». Δεσμευμένη από την θεατρική της προέλευση, αδυνατεί να φτάσει σε μία ικανοποιητική κορύφωση και καταλήγει να στέκεται αμήχανα μπροστά σε όσα πραγματεύεται. Από τη στιγμή που η έχθρα μεταξύ των δύο πρωταγωνιστικών ζευγαριών θα αγγίξει το απόγειό της, το φιλμ θα αρχίσει να μοιάζει στατικό και να ψάχνει να ξαναβρεί τον ρυθμό του (πράγμα που ευτυχώς αρκετές φορές πετυχαίνει).
Παρόλα αυτά, ο Πολάνσκι περίπου μέχρι τα μισά, χτίζει αριστουργηματικά μία κωμικών τόνων και υπογείως θριλερικού ρυθμού ένταση που καθηλώνει και κερδίζει τον θεατή. Μπορεί τελικά να αποδειχθεί φειδωλός στις απαραίτητες κατ’ εμέ εξάρσεις, μα παραμένει πάντοτε το απολαυστικό τετραμελές καστ να έχει την τελευταία λέξη, με τις δύο ανδρικές παρουσίες να είναι σαφώς πιο άνετες απέναντι στην κωμικότητα των ρόλων τους και ιδίως τον Κριστοφ Βαλτς που κλέβει και την παράσταση.
Βαθμολογία: 3/5
Πολύ ενδιαφέρουσα ταινία (αν και πρέπει να παραδεχθώ ότι η θεατρική της μεταφορά μου άρεσε περισσότερο) με εξαιρετικό καστ και καλή σκηνοθεσία. Θα συμφωνήσω για τον Christoph Waltz, αλλά θα ήθελα να προσθέσω και την Kate Winslet.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν πράγματι πολύ ενδιαφέρουσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για μία ακόμη φορά για το σχόλιό σου:)
Ενδιαφέρον ταινία.Ολα τα ειδίκα εφέ και τα απαραίτητα για μια ταινία ήταν εξωπραγματικά!Επίσης όλα αυτά συνδέοντε με τα μαθηματίκα!!(το ξέρω ειμαί σπάσμα)
ΑπάντησηΔιαγραφή