The cabin in the woods / Το μικρό σπίτι στο δάσος (2011)

Με έναν ευφυώς παραπλανητικό τίτλο, το «Μικρό σπίτι στο δάσος» προσπερνά και φτάνει πολύ παραπέρα από ό,τι δηλώνει αυτός.

Επιτέλους, το Χόλιγουντ βγάζει μία ταινία τρόμου που δεν παίρνει τον εαυτό της στα σο- βαρά, συνειδητοποιημένη, ευρηματική, μακριά από τις συνήθεις συμβάσεις και γεμάτη φρε- σκάδα. Και πράγματι η ταινία του Drew Goddard -με συν-σεναριογράφο τον Joss Whedon («The Avengers»)- δεν έχει καμία σχέση με ό,τι μας έχει συνηθίσει το είδος.

Ήδη από τους τίτλους αρχής (που παραπέμπουν έντονα στα «Funny Games»του Michael Haneke, όπως και αρκετά σημεία της υπό- θεσης), το φιλμ ξεκαθαρίζει τις διαθέσεις του –χαβαλές, ειρωνεία και πολλές κινηματογραφικές αναφορές. Μάλιστα, διαθέτοντας μία σεναριακή ιδέα που θα μπορούσε να είναι υπεύθυνη για μία άκρως εφιαλτική εμπειρία, ο σκηνοθέτης φροντίζει να φυλά έναν χιουμοριστικό άσσο στο μανίκι του για κάθε φορά που η ατμόσφαιρα τείνει να βαραίνει, διατηρώντας έτσι πάντα το χαβαλεδιάρικο cool ύφος του.

Μα οι εκπλήξεις δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει. Όταν η ταινία ανοίγει όλα της τα χαρτιά είναι που διαπιστώνει κανείς πόσο πρωτότυπες και ευρηματικές είναι οι αστείρευτες ιδέες των δημιουργών. Με τον χαβαλέ να παίρνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο δίπλα σε μία σειρά αναφορών σε πολλές άλλες ταινίες (πχ «The Shining», «The Evil Dead», «The Strangers», «Hellraiser» αλλά και στο… «Truman Show»!) και γυρνώντας αποφασιστικά την πλάτη στα καθιερωμένα κλισέ, η ταινία καταφέρνει να πετύχει τρεις στόχους ταυτοχρόνως: Αφ’ ενός κάνει κανονικότατα την πλάκα της και ο θεατής καταδιασκεδάζει, αφ’ ετέρου αποτίει φόρο τιμής στον κινηματογράφο τρόμου και τελικά, χωρίς να αναιρεί τα παραπάνω, εκφράζει και την κριτική της για αυτόν! Πιο συγκεκριμένα, διαμορφώνει ένα ιδιαίτερα εύστοχο σχόλιο πάνω στον σαδισμό και την ηδονοβλεψία που προωθούνται μέσα από πολλές ταινίες τρόμου, αλλά και ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Ως μειονεκτήματα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν το κακοφω- τισμένο πρώτο μέρος της ταινίας, όπου πολλές φορές δυσκολεύ- εσαι να διακρίνεις ακριβώς τι συμβαίνει επί της οθόνης και το εφετζίδικο δεύτερο μέρος όπου, αντιθέτως… βλέπεις τα πάντα. Μα τότε είναι που συνειδητοποιείς πως αυτή η αντίθεση είναι απολύ- τως επιθυμητή!

Με λίγα λόγια, το «Μικρό σπίτι στο δάσος» αποτελεί μία άκρως διασκεδαστική ταινία τρόμου, σίγουρα από τις καλύτερες, πιο σκεπτόμενες, έξυπνες και πρωτότυπες των τελευταίων ετών, αλλά και μία από τις ανατρεπτικότερες εκπλήξεις της χρονιάς που διανύουμε! Ιδίως για όσους έχουν ιδιαίτερη γνώση γύρω από ταινίες του είδους, είναι must, ενώ αποτελεί σχεδόν σίγουρο μελλοντικό cult classic…

Προσπαθήστε λοιπόν να μάθετε όσο το δυνατόν λιγότερα για την υπόθεση του έργου (μην αφήσετε να σας κάνουν κανένα απολύτως spoiler), αφεθείτε στην (λιγάκι ένοχη) απόλαυση του «Μικρού σπιτιού» και εκπλαγείτε!...

Βαθμολογία: 3.5/5

Υ.Γ.: Ήταν λογικό το φιλμ να διχάσει, καθώς εννοείται πως δεν είναι ούτε μία σοβαρή ταινία τρόμου, αλλά ούτε και παρωδία! Κάπου στο ενδιάμεσο –ένα φαρσικό θρίλερ ίσως.

Υ.Γ.2: Πιθανότατα κάτι κοντινό υφολογικά να επιχείρησε και ο Τζέιμς Γουάν με το περσινό «Insidious», παρόλο που το αποτέλεσμα ήταν πλήρως άνισο και απογοητευτικό.