Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Network / To Δίκτυο (1976)


Η ταινία αυτή του Sidney Lumet είναι ιδιαιτέρως γνωστή για την καταπληκτική σκηνή ενός απίστευτα επίκαιρου, ανατρι- χιαστικού μονόλογου του Peter Finch, που προτρέπει τους τηλεθεατές να σηκωθούν από το κάθισμά τους και να εκφράσουν την οργή τους.

Το σίγουρο είναι πως η ταινία έχει πράγματα να πει στο θεατή. Για το πώς θυσιάζονται τα πάντα στο βωμό του κέρδους. Το πώς, πάντα με το χρήμα ως μοναδικό στόχο, τα πάντα (και οι πάντες) μπορούν να αποτελέσουν προϊόντα εκμετάλλευσης και πώς κάθε αξία, αλλά ακόμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται χωρίς έλεος.

Η Faye Dunaway (βραβευμένη με Όσκαρ για την ερμηνεία της) υποδύεται έναν χαρακτήρα του οποίου η ζωή περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από το πώς θα ανέβουν τα νούμερα τηλεθέασης. Ο Peter Finch (που επίσης βραβεύτηκε με Όσκαρ), με τη σειρά του, δεν αποτελεί παρά ένα προϊόν. Ένα προϊόν που οι «ιδιοκτήτες» του μπορούν να το διαχειριστούν όπως θέλουν και όπως τους συμφέρει. Μέσα σε μία πολύπλοκη κρίση, ακροβατώντας στο σχοινί μεταξύ λογικής και παράνοιας, εκφράζει, σαν ένας άλλος προφήτης, όσα κανείς άλλος δεν θα τολμούσε να πει στον αέρα. Μέχρι που τελικά θα αποδειχθεί πως όσα λέει να έχουν καμία απολύτως σημασία, ούτε για τους μεγάλους τηλεοπτικούς παραγωγούς, που, όπως προαναφέρθηκε, ενδιαφέρονται μόνο για τα νούμερα τηλεθέασης, αλλά ούτε καν για τους τηλεθεατές (!) που, με την παθητική τους στάση, περισσότερο χειραγωγούνται, παρά επηρεάζονται θετικά από τα «κηρύγματα» του «προφήτη» Finch. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι ακόμα και ο ίδιος θα καταλήξει εμπορευματοποιημένος.

Σαφώς το φιλμ δεν είναι από εκείνα που θα έβλεπε κανείς για να ψυ- χαγωγηθεί ή να του προκληθούν έντονα συναισθήματα. Δεν αποσκο- πεί στο να τέρψει, αλλά αποκλειστικά στο να περάσει τα μηνύματά του που, αν μη τι άλλο, είναι ανατριχιαστικά επίκαιρα. Πρέπει βεβαίως να ομολογήσω ότι η έλλειψη (σχεδόν) οποιασδήποτε συναισθηματικής έξαρσης και οι ατελείωτοι διάλογοι που δεν αφορούν παρά μόνο σε επαγ- γελματικές διαπραγματεύσεις μου φάνηκαν ιδιαιτέρως κουραστικοί.

Όμως από την άλλη, αναγνωρίζω ότι αν το φιλμ εστίαζε και σε άλλους τομείς (πέρα από την παρουσίαση των τηλεοπτικών «παρασκήνιων» και του πώς το χρήμα αφαιρεί από τον άνθρωπο.. την ανθρωπιά του) θα έχανε πιθανότατα την διαχρονικότητά του. Διότι είναι το καυστικό σχόλιο της ταινίας πάνω στην απληστία του ανθρώπου και την ανεξέλεγκτη δύναμη των ΜΜΕ που την καθιστά τόσο δυνατή ακόμα και σήμερα.

Βαθμολογία: 3/5

1 σχόλιο:

  1. ειναι απο τις ταινίες που ερχόντε σε αντίθεση με το κατεστημένο ή το επικρίνουν κ σπανίζουν στις μέρες μας ενώ στη δεκαετία του 70 υπήρχε μια σαφέστατη τάση , μαζί με όλο το αντιπολεμικό κλίμα που επηρεασε κ αλλα φιλμ !! τουλάχιστον βλεπεις κάτι διαφορετικό απο τις πολλές ξεκατικοσούρες του σήμερα !

    τη βρήκα Εξαιρετική κ διαχρονική !!!
    σε κάνει σιγουρα να σκεφτείς αν πρεπει ν α ανοίγεις την Τ.V. ....!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή