Hansel & Gretel: Witch hunters / Χάνσελ & Γκρέτελ: Κυνηγοί μαγισσών (2013)

Η ταινία που έκανε γνωστό τον Tommy Wirkola ήταν το προ τετραετίας «Dead snow», μια νορβηγική ταινία τρόμου που συνάντησε εμπορική επιτυχία και γρήγορα απέκτησε cult διαστάσεις. Ο σκηνοθέτης λοιπόν δεν άργησε να βγάλει το εισιτήριό του για το Χόλιγουντ και η νέα του ταινία αποτελεί μια ακριβή κι εμπορική χολιγουντιανή παραγωγή, αλλά και ευτυχώς… μια «φάρσα».

Αυτός ο ευπρόσδεκτος συνδυασμός φαντασίας, τρόμου, μαύρης κωμωδίας, δράσης και πάνω απ’ όλα σπλάτερ, «επεκτείνοντας» την ιστορία του γνωστού παραμυθιού των αδελφών Γκριμ, ακολουθεί τους δύο νεαρούς ήρωες όταν, μετά από χρόνια, έχουν εξελιχθεί σε διάσημους και αδίστακτους κυνηγούς μαγισσών… Όπως είναι φυσικό (και, βασικά, απαραίτητο), το φιλμ δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά και το αίμα που ρέει άφθονο προκαλεί περισσότερο γέλιο παρά μορφασμούς αηδίας. Έτσι, παρόλο που δεν κάνει αρκετές προσπάθειες για ευρηματικό χιούμορ, το «Hansel & Gretel: Witch hunters» είναι σίγουρα διασκεδαστικότατο.

Από εκεί κι έπειτα όμως, μιλάμε για μια καθαρά χολιγουντιανή ταινία πιστή σε mainstream όρους, όπως άλλωστε και οι περισσότερες κινηματογραφικές απόπειρες του Χόλιγουντ που υπόσχονται ανάλογη αντισυμβατικότητα. Το σενάριο του ίδιου του Wirkola είναι εξαιρετικά αδύναμο (με τον χαρακτήρα του troll να φαντάζει κάπως άσχετος), ενώ ο αυτοσαρκασμός του εγχειρήματος εντοπίζεται μόνο στην επιφάνεια. Οι δύο πρωταγωνιστές, πάντως, μπορεί να μην βρίσκονται σε στιγμή ερμηνευτικού ρεσιτάλ, όμως η coolness του Jeremy Renner και η sexiness της Gemma Arterton χαρίζουν σαφέστατα πόντους στο φιλμ.

Δεν είναι ότι απογοητεύει ως προς τις προσδοκίες του, θα προτιμούσαμε όμως αν το «Hansel & Gretel: Witch hunters» δεν εξέφραζε την δήθεν αντισυμβατική του διάθεση τόσο… συμβατικά.

Βαθμολογία: 2/5