Πολύ ενδιαφέρουσες επιλογές! Βρήκα ιδιαίτερη τη ματιά στην ταινία Anna Karenina, εξαιρετική την εικόνα στο Life of Pi, πολύ ρεαλιστική την σκηνοθεσία στο De rouille et d'os και πολύ ευαίσθητη αυτή της ταινίας Amour.:)
Η Anna Karenina ήταν εντυπωσιακά και απολαυστικά σκηνοθετημένη, παρότι το στυλιζάρισμά της κατέλειξε να μοιάζει αυτοσκοπός και ήρθε λίγο σε βάρος της ιστορίας. Στο De rouille et d' os, βρήκα καταπληκτική τη σκηνοθεσία, που, προς το τέλος ειδικά, έσωσε το κάπως κοινότυπο σενάριο. Στο Amour, η λιτότητα του Haneke ήταν καθοριστική και συγκλονιστική. Ενώ η Ζωή του Πι θα μπορούσε εύκολα να αποδειχθεί μετριότατη, μιας και το βιβλίο είναι καθαρά μη κινηματογραφήσιμο, γι' αυτό και ο κύριος Lee αξίζει μια μεγάλη υπόκλιση....
Πολύ ενδιαφέρουσες επιλογές! Βρήκα ιδιαίτερη τη ματιά στην ταινία Anna Karenina, εξαιρετική την εικόνα στο Life of Pi, πολύ ρεαλιστική την σκηνοθεσία στο De rouille et d'os και πολύ ευαίσθητη αυτή της ταινίας Amour.:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Anna Karenina ήταν εντυπωσιακά και απολαυστικά σκηνοθετημένη, παρότι το στυλιζάρισμά της κατέλειξε να μοιάζει αυτοσκοπός και ήρθε λίγο σε βάρος της ιστορίας. Στο De rouille et d' os, βρήκα καταπληκτική τη σκηνοθεσία, που, προς το τέλος ειδικά, έσωσε το κάπως κοινότυπο σενάριο. Στο Amour, η λιτότητα του Haneke ήταν καθοριστική και συγκλονιστική. Ενώ η Ζωή του Πι θα μπορούσε εύκολα να αποδειχθεί μετριότατη, μιας και το βιβλίο είναι καθαρά μη κινηματογραφήσιμο, γι' αυτό και ο κύριος Lee αξίζει μια μεγάλη υπόκλιση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ, marion, δε συμμετέχεις στα blogoscars;
Οχι, δυστυχώς φέτος δεν μπόρεσα να συμμετέχω, λόγω υποχρεώσεων. Ελπίζω κι εύχομαι από του χρόνου να συμμετέχω κι εγώ!:)
ΔιαγραφήΚι εγώ δυστυχώς, όπως και πέρυσι, ούτε και του χρόνου θα μπορέσω μάλλον να συμμετέχω. Φέτος όμως είμαι ειλικρινά κατενθουσιασμένος που τα κατάφερα...
Διαγραφή