Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Before I go to sleep / Αμνησία (2014)

Μετά από κάποιο «ατύχημα», η Nicole Kidman παθαίνει μια περίεργη μορφή αμνησίας, κατά την οποία η μνήμη της μπορεί να αντέξει μόνο για τη διάρκεια μίας ημέρας, σβήνοντας κάθε πρωί οποιαδήποτε πληροφορία έχει συγκεντρώσει τo προηγούμενο εικοσιτετράωρο και γυρίζοντάς την διαρκώς δεκαπέντε χρόνια πίσω. Αναμφίβολα ενδιαφέρουσα ιδέα, φέρνει λίγο σε «Memento» χωρίς να έχει όμως την εγκεφαλικότητα και την περιπλοκότητα εκείνου, αλλά επιθυμώντας να επενδύσει με το κόνσεπτ της αμνησίας στην αίσθηση ανασφάλειας του ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι βέβαιος για την εγκυρότητα οποιουδήποτε δεδομένου. Ωστόσο ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Rowan Joffe («Ανήλικος δολοφόνος») δεν κερδίζει το κινηματογραφικό στοίχημα, γιατί πολύ απλά δεν μας κάνει να αισθανθούμε και πολύ ανασφαλείς…

Αντίστοιχα κι η ίδια η ταινία φαντάζει υπερβολικά «ασφαλής» κινηματογραφικά, επαναπαυμένη στα ονόματα των πρωταγωνιστών της και κινούμενη αυστηρά στα πλαίσια της χολιγουντιανής συμβατικότητας. Υπάρχει ένα εγγενές ενδιαφέρον τόσο στη βασική πλοκή όσο και στον χαρακτήρα του Colin Firth, χάρη στο διφορούμενο των πράξεών του, μα ο Joffe δεν εκμεταλλεύεται περεταίρω τα δυνατά αυτά χαρτιά της ιστορίας του και δεν δημιουργεί ένα πραγματικά έξυπνο θρίλερ που «παίζει» με το θεατή, όπως θα μπορούσε. Στις αδυναμίες του θα τοποθετούσαμε και τον χαρακτήρα του Mark Strong, που ούτε αναπτύσσεται ιδιαίτερα ούτε συμβάλλει στο χτίσιμο του μυστηρίου όσο θα ήθελε, ενώ το φινάλε μπορεί να μην είναι όσο προβλέψιμο θα περιμέναμε, αποδεικνύεται εντούτοις μάλλον αυθαίρετο κι ελάχιστα πείθει. Από την αρχή μέχρι το εκνευριστικά μελοδραματικό της κλείσιμο, η «Αμνησία» δεν σε κερδίζει ποτέ στ’ αλήθεια και φαντάζει καταδικασμένη να ξεχαστεί τόσο γρήγορα που θα μπορούσε κάλλιστα να λειτουργεί ως ένα (πολύ πετυχημένο) λογοπαίγνιο με τον τίτλο της…

Βαθμολογία: 2/5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου