Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Sin City: A dame to kill for / Sin City: Η κυρία θέλει φόνο (2014)

Χωρίς να είμαι σίγουρος αν η πρώτη ταινία είχε πράγματι κάτι να προσφέρει πέρα από την εντυπωσιακή, κόμικ εικαστική πρωτοτυπία της και τη σαγηνευτική νουάρ ατμόσφαιρά της, δεν υπάρχει αμφιβολία πως, πίσω στο 2005, το «Sin City» έκανε εκπληκτική αίσθηση και γοήτεψε δίκαια το κοινό. Οι φήμες υπήρχαν χρόνια τώρα, αλλά φέτος, σχεδόν μία δεκαετία μετά το πρώτο φιλμ, η δεύτερη ταινία γίνεται όντως πραγματικότητα και… αποτυγχάνει παταγωδώς στο αμερικανικό box-office! Ίσως απλά να καθυστέρησε περισσότερο απ’ όσο έπρεπε, μα ούτως ή άλλως θα ήταν πολύ δύσκολο να προσθέσει κάτι καινούριο σε ό,τι έχουμε ήδη δει και πραγματικά αδύνατον να εντυπωσιάσει αισθητικά όπως πρώτα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως στο μεταξύ προηγήθηκε και το παρόμοιας τεχνοτροπίας, μα απολύτως αποτυχημένο από κάθε άλλη πλευρά «The Spirit». Το «A dame to kill for», λοιπόν, καταφτάνει εν έτει 2014 εξ’ ορισμού ξεπερασμένο…

Είναι αισθητό πως εδώ δεν υπάρχει η αίγλη του πρωτότυπου. Η ταινία θα μπορούσε να διαθέτει μια γοητευτικότερη νουάρ ατμόσφαιρα, αν οι Rodriguez και Miller μείωναν λίγο τους ρυθμούς και δεν εστίαζαν τόσο έντονα στη δράση και στη χάρτινη βία, από την οποία μάλιστα λείπει ένα ανατριχιαστικό περίβλημα διαστροφής που μπορούσε κανείς να διακρίνει στο πρώτο φιλμ. Η απουσία ενός απόκοσμα απειλητικού Elijah Wood ή κάποιου αποκρουστικά γλοιώδους κίτρινου τύπου με μεγάλα αυτιά είναι επίσης φανερή…

Αυτό που δε χάνεται μέσα στην κινηματογραφική επανάληψη είναι η ένοχη απόλαυση και η άρτια αισθητική προσέγγιση που την επιτείνει. Και με αυτήν τη σχετικά περίεργη αίσθηση διασκέδασης να υποβόσκει παντού, η αναπόφευκτη ανισότητα των ιστοριών του φιλμ στρέφεται, υπό μία έννοια, προς όφελός του. Γιατί, ενώ ως φινάλε έχουμε μια απερίγραπτα αδιάφορη ιστορία εκδίκησης με πρωταγωνίστρια την Jessica Alba, που κλείνει το φιλμ με τον πλέον άψυχο κι ανέμπνευστο τρόπο, το κεφάλαιο του Josh Brolin ανεβάζει σημαντικά το συνολικό επίπεδο και κερδίζει επάξια το ενδιαφέρον μας. Κάθε έπαινος για το επίτευγμα αυτό -που σώζει ολόκληρο το φιλμ - πηγαίνει στην τολμηρή στις κινηματογραφικές της εμφανίσεις Eva Green. Με μια φλογερά ερωτική ερμηνεία, η Green σε καθηλώνει, ερμηνεύοντας απολύτως πειστικά την «Κυρία που για χάρη της αξίζει να σκοτώσεις», τη θανατηφόρα femme fatale που ελκύει σαν μαγνήτης τους άντρες, για να αποδειχθεί μια από κάθε άποψη γοητευτική κι αληθινά αξιομνημόνευτη κινηματογραφική «κακιά». Η ιστορία του  Joseph Gordon-Levitt, από την άλλη, παρακολουθείται με ενδιαφέρον, χωρίς όμως να προσφέρει κάτι το αξέχαστο.

Βαθμολογία: 2.5/5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου