Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

Mechanic: Resurrection / Το Μούτρο: Η επιστροφή (2016)

Ο Jason Statham κάνει αυτό που κάνει και το κάνει καλά. Γι’ αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Με διαφορά εδώ την PG-13 (ακατάλληλο κάτω των 13) σήμανση σε αντίθεση με το ακατάλληλο κάτω των 17 («R») πρώτο φιλμ, το «Mechanic: Resurrection» προσφέρει ό,τι υπόσχεται μια «Jason Statham» ταινία και τίποτα λιγότερο ή περισσότερο. Ευτυχώς, δεν πέφτει στην παγίδα της βαριάς σοβαροφάνειας και, ταυτόχρονα, της ασταμάτητης βαβούρας που τείνουν να κάνουν τη σύγχρονη δράση αφόρητη, αν όχι προσβλητική («Safe», εσένα κοιτάζω) και περιορίζει φιλοδοξίες και ντεσιμπέλ στα επίπεδα μιας απλής, εξωτικής κατασκοπικής περιπέτειας. Στερεοτυπικής, απλοϊκής και χιλιοειδωμένης, ναι, μα αν μη τι άλλο τίμιας κι ευχάριστης. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Κάθε φορά που ο Statham αλλάζει αποστολή και στόχο προς εκτέλεση, η εξέλιξη της πλοκής φέρνει λίγο σε ακολουθία από πίστες βίντεογκέιμ, κάτι που θα μπορούσε να αποτελεί σημαντικό πρόβλημα απλοϊκότητας, αν στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν συμβάδιζε αρμονικά με τη λογική μιας τόσο εύκολης στην παρακολούθηση, απλής και γραμμικής εξιστόρησης. Το μόνο πρόβλημα είναι η ανά στιγμές υπερβολική λεκτική επεξήγηση, μα κι αυτή διαθέτει ως αντίβαρο τις σκηνές προετοιμασίας και εκτέλεσης των αποστολών, που αποδεικνύονται οι πιο ενδιαφέρουσες (και σχεδόν καθηλωτικές) της ταινίας ακριβώς γιατί στηρίζονται στο καθαρά οπτικό storytelling.

Πρόκειται εν ολίγοις για μια «καλός σκοτώνει κακούς για να σώσει το κορίτσι (το οποίο γνώρισε πριν από μία ημέρα)» ιστορία που προσφέρει ένα έντιμο και αναίμακτο «δίωρο» παραθαλάσσιας (και οριακά τζεϊμσμποντικής) δράσης στους απανταχού ενδιαφερόμενους.

Βαθμολογία: 2/5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου