Robin Hood (2010)

Ο Ρίντλεϊ Σκοτ αφηγείται το ξεκίνημα του μύθου του Ρομπέν των Δασών, σε ένα blockbuster που αν και τελικώς δεν αποδεί- χθηκε ιδιαίτερα ικανοποιητικό, αποτέλεσε ωστόσο μία αξιόλογη προσπάθεια. Το δυνατό του χαρτί δεν είναι άλλο από την σφραγίδα του Σκοτ, που χαρίζει στην ταινία την αίσθηση πως υπάρχει ένας δημιουργός πίσω από την κάμερα κι όχι ο αυτόματος πιλότος. Σε συνταίριασμα με την πολύ καλή, ανεμική φωτογραφία και με τις αρκετά πιο ωμές απ’ ό,τι στα συνήθη συμβατικά blockbusters σκηνές μάχης (όσο επιτρέπει το PG -13 πάντα), καθιστά το φιλμ συχνά απολαυστικό –παραδόξως, ιδίως όταν οι ρυθμοί του πέφτουν…

Μόνο που, ενώ η διάρκεια της ταινίας δεν φτάνει τις δυόμισι ώρες, οφείλω να ομολογήσω ότι ένιωσα σαν είχε ξεπεράσει τις τρεις! Όσο κι αν είναι σε σημεία αποτελεσματική η σκηνοθεσία, χάνει στο σύνολο, μιας και δεν καταφέρνει να διατηρήσει μέχρι τέλους την στιβαρότητα που κατά καιρούς δημιουργεί την αίσθηση μίας σφιχτοδεμένης περιπέτειας. Ως αποτέλεσμα, η διαρκής προσπάθεια διατήρησης της έντασης καταλήγει να κουράζει, καθιστώντας μάλλον εμφανέστερη την φλυαρία την οποία αγκομαχούσε να αποφύγει…

Όσον αφορά τον Ράσελ Κρόου, αν και ο χαρακτήρας του Ρομπέν είναι κλισέ μέχρι το μεδούλι, ο ταλαντούχος ηθοποιός κατορθώνει να του δώσει ρεαλιστική υπόσταση. Ένιωσα επίσης τη χημεία του με την Κέιτ Μπλάνσετ άκρως αποτελεσματική…

Βαθμολογία: 2.5/5