Prometheus / Προμηθέας (2012)

Δεν θα ήταν υπερβολική η δήλωση πως ο «Προμηθέας», το πολυαναμενόμενο πρίκουελ του «Alien», αποτελεί μία από τις ταινίες-events της χρονιάς που διανύουμε. Η σειρά «Alien» ξεκίνησε με μία ταινία σταθμό στο είδος της επιστημονικής φαντασίας και του τρόμου, εξελίχθηκε στις χειρότερες στιγμές των σκηνοθετών που καταπιάστηκαν μαζί της και τελικά κατέληξε στην απόλυτη παρακμή «Alien vs Predator». Όσο για τον Ρίντλεϊ Σκοτ, που στις αρχές της καριέρας του σημάδεψε τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας με το πρώτο «Alien» και το «Blade Runner», πλέον έχει πάρει, κατά κοινή ομολογία, τον κατήφορο. Λογικό λοιπόν να υπάρχει η προσδοκία πως, με την επιστροφή του Σκοτ στο franchise του «Alien», θα βελτιώσει ο ίδιος τη σειρά και η σειρά τον ίδιο…

Εν ολίγοις, το σίγουρο είναι πως η σειρά όντως βελτιώθηκε. Αλλοίμονο κιόλας, μετά το τερατούργημα «A.v.P.: Requiem»…

Για τον Σκοτ, παρόλα αυτά, δεν θα μπορούσα να πω το ίδιο. Όχι ότι το πρόβλημα της ταινίας βρίσκεται στη σκηνοθεσία βέβαια, κάθε άλλο, αφού καταφέρνει να ζωντανέψει σε μεγάλο βαθμό το άψυχο, “τεμπέλικο” σενάριο. Θα περίμενε κανείς όμως από τον άνθρωπο που ήταν υπεύθυνος για την πρώτη και καλύτερη ταινία της σειράς μικρότερο συμβιβασμό με τα κλισέ που, δυστυχώς, εδώ υπάρχουν σε αφθονία…

Βασικά λοιπόν το πρόβλημα του φιλμ είναι το σενάριο. Εκνευρι- στικά τυπικοί και αμέτρητες φορές αναμασημένοι, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, οι διάλογοι, «έτοι- μοι» οι χαρακτήρες, διόλου λίγες οι αυθαιρεσίες και επιτηδευμένοι οι (ψευτο)προβληματισμοί περί πίστης και ανθρώπινης ύπαρξης. Και σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, ούτε και τις απα- ντήσεις που περιμένετε θα τις πάρετε, τελικά! Οι σεναριογράφοι προτίμησαν να τις αφήσουν ως εκκρεμότητες για την επόμενη ταινία…

Ας μην είμαι όμως άδικος. Για να πω την αλήθεια, το φιλμ δεν γίνεται πραγματικά απογοητευτικό παρά στο τελευταίο ημίωρό του, όπου παραδίνεται άνευ όρων στα χιλιοειδωμένα κλισέ του είδους. Όχι ότι μέχρι τότε δεν είναι αισθητές οι αδυναμίες του επίπεδου σεναρίου, αλλά δεν πολυενοχλούν, αφού ο σκηνοθέτης ομολογουμένως κατορθώνει πολλές φορές να καθηλώσει το θεατή και να τον κρατήσει στ’ αλήθεια καρφωμένο στο κάθισμά του…

Από το καστ, εκείνος που ξεχωρίζει δεν είναι άλλος από τον Μάικλ Φασμπέντερ που μπορεί να υποδύεται το ρομπότ-ανδροειδές του πληρώματος, είναι όμως ο μοναδικός χαρακτήρας με κάποια ανθρώπινη υπόσταση (!), ενώ ο Γκάι Πιρς είναι ειλικρινά αγνώριστος…

Βαθμολογία: 2.5/5