We're The Millers / Οικογένεια Μίλερ (2013)

Μετά την επιτυχία των «Αφεντικών για σκότωμα», το όνομα της Jennifer Aniston φαίνεται να έχει συνδεθεί με σεξουαλικά προκλητικούς ρόλους. Εδώ, υποδύεται τη στρίπερ Rose, η οποία μαζί με τον έμπορο ναρκωτικών και «αρχηγό» της ομάδας David (Jason Sudeikis), τον δεκαοχτάχρονο γείτονά τους Kenny (Will Poutler) και τη νεαρή άστεγη Casey (Emma Roberts) θα παριστάνουν τη φαινομενικά φυσιολογική οικογένεια Μίλερ, με σκοπό να περάσουν «μια μικρή ποσότητα» μαριχουάνας από τα σύνορα του Μεξικού χωρίς να κινήσουν υποψίες.

Αν οι Μίλερς δεν αποτελούν ακριβώς μια συνηθισμένη οικογένεια, η ταινία είναι μάλλον μια συνηθισμένη αμερικανική κωμωδία, με τη διαφορά ότι αποδεικνύεται σχετικά ανώτερη του σωρού και, ευτυχώς, των ομολογουμένως χαμηλών προσδοκιών. Το σενάριο του ιδιόρρυθμου αυτού road movie επιφυλάσσει ορισμένες απολαυστικές παρεξηγήσεις (όπως αυτή με το μωρό-μαριχουάνα, που προσφέρει και την πιο ξεκαρδιστική στιγμή του φιλμ) μα και άλλες τόσες εύκολες ή ανέμπνευστες λύσεις, τις οποίες δεν δείχνει ποτέ να κάνει κάποια προσπάθεια να αποφύγει. Πέραν τούτου όμως, η «Οικογένεια Μίλερ», διαθέτοντας ένα «πιασάρικο» και διασκεδαστικότατο στόρι και κυρίως ένα αποτελεσματικότατο καστ με τέλεια αντίληψη της κωμωδίας, δύσκολα θα αφήσει κάποιον παραπονεμένο. Με εξαίρεση όσους παρασυρθούν από τον αδικαιολόγητο ιντερνετικό σάλο γύρω από το στριπτίζ της Aniston, το οποίο ήταν εξαρχής προορισμένο να απογοητεύσει…

Συστήνεται χωρίς δεύτερη σκέψη στους φαν της mainstream αμερικανικής κωμωδίας, αλλά και όλοι όσοι περνούν απλώς καλά με αυτήν θα το διασκεδάσουν. Αξίζει σημείωσης και ένα όμορφο στιγμιότυπο τιμητικής αναφοράς στα «Φιλαράκια», τη μεγάλη επιτυχία της Aniston, το οποίο είναι και η μόνη ενδιαφέρουσα στιγμή των -κατά τα άλλα σαχλών- τελικών bloopers.

Βαθμολογία: 2/5