The cold light of day / Μην εμπιστεύεσαι κανέναν (2012)

Ο Henry Cavill διαθέτει, πέρα από το καλογυμνασμένο σώμα του, μια ιδιαίτερα συμπαθή φυσιογνωμία που θα μπορούσε να τον καθιερώσει σαν έναν αξιοπρόσεκτο action-hero έως και σαν επόμενο James Bond, τολμώ να πω. Αυτό που δεν είμαι σίγουρος αν έχει όμως είναι το ταλέντο. Εν προκειμένω τουλάχιστον, στο ρόλο του απλού χρεωκοπημένου μικροεπιχειρηματία Will Shaw, ποτέ δεν φάνηκε ιδιαίτερα ταραγμένος που η οικογένειά του έπεσε θύμα απαγωγής και ο πατέρας του, αφού αποδείχθηκε μυστικός πράκτορας της CIA, δολοφονήθηκε, αφήνοντας τον ίδιο κυνηγημένο από τους δολοφόνους του…

Για πρωτοτυπία, φυσικά, ούτε συζήτηση… Δεν φτάνει που δεν υπάρχει ούτε υπόνοια ενδιαφέροντος σεναριακού ευρήματος, το δίδυμο των Scott Wiper – John Petro μοιάζει να μην προσπαθεί καν να μπαλώσει τις τρύπες του σεναρίου και να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν από τις μισοδουλεμένες (και διόλου απρόσμενες) ανατροπές του.

Υπάρχει κάτι παρόλα αυτά που με εξέπληξε ευχάριστα σε αυτήν τη χολιγουντιανή περιπέτεια η οποία θα περάσει χωρίς να αγγίξει. Ο λόγος για τη σκηνοθεσία του Γάλλου Mabrouk El Mechri, ο οποίος ουδέποτε επιχειρεί να δημιουργήσει κάτι περισσότερο από ό,τι το «The cold light of day» είναι καταδικασμένο να αποτελεί: Μία κλασική (με την κακή έννοια πάντα), χιλιοειδωμένη «αμερικανιά». Ο El Mechri έχει, εντούτοις, φροντίσει για την ύπαρξη αρκετής έντασης και ρυθμού, ώστε η ταινία του να ανήκει στις «αμερικανιές» εκείνες οι οποίες βλέπονται, αν μη τι άλλο, ευχάριστα. Δίχως λοιπόν να τρέφει αυταπάτες πως πρόκειται να κάνει την διαφορά, ο Γάλλος σκηνοθέτης δημιουργεί ένα συνονθύλευμα από déjà-vu που παραπέμπουν σε ό,τι χολυγουντιανή ταινία δράσης έχετε δει την τελευταία δεκαετία και, παραδόξως, δεν το κάνει καθόλου άσχημα! Η σύντομη παρουσία του Bruce Willis, η αρκούντως επιβλητική Sigourney Weaver και ο (φυσιογνωμικά) ταιριαστός στο ρόλο Henri Cavill να προσπαθεί να προβληθεί ως καινούριος μεγάλος action-hero σε αποτρέπουν από το να πάρεις την ανώδυνη αυτή περιπέτεια εντελώς στο ψιλό και οι φαν του είδους δεν θα απογοητευτούν, ακόμα κι αν δεν χαραχτούν πολλά πράγματα στην μνήμη τους…

Ειδική μνεία στην ευρωπαϊκή μυρωδιά της τοποθεσίας γυρισμάτων και σε ορισμένες ασυνήθιστα σκοτεινές βραδινές σκηνές δράσης, οι οποίες, αν είχαν γυριστεί με λιγότερο κουνημένη την κάμερα, θα είχαν μεγάλο ενδιαφέρον λόγω προσεγμένου φωτισμού.

Βαθμολογία: 2/5