Μάλλον
τρίτο επεισόδιο της σειράς, παρά κατακλείδα της τριλογίας αποτελεί ο τρίτος Spider-man, παρόλο που δεν θα
ξαναδούμε, εν τέλει, τον Tobey Maguire να φορά τη στολή του γοητευτικού σούπερ
ήρωα…
Το «Spider-man 3» μοιάζει να προσπαθεί τόσο πολύ να αρέσει, να φτάσει
τα στάνταρ που έθεσε η προηγούμενη ταινία και να γίνει «περισσότερο» στον κάθε
τομέα του, που καταλήγει μάλλον να παγιδεύεται στην προσπάθειά του αυτή.
Έχοντας τρεις διαφορετικούς villains αυτήν τη φορά, και
προσπαθώντας να συνδυάσει εντυπωσιακή δράση, χιούμορ, έμφαση στους χαρακτήρες
και συγκίνηση, δεν προλαβαίνει στην μεγάλη διάρκειά του (που δεν καταλαβαίνεις
πώς περνά) να αφιερώσει αρκετό χρόνο σε κάθε ένα από αυτά. Το αποτέλεσμα είναι
να τα έχει όλα, μα από λίγο. Λίγος Sandman, λίγος Goblin, (πολύ) λίγος Venom,
λίγη black suit, λίγος χρόνος
στους δεύτερους ρόλους, λίγη, ξεκάρφωτη και εκβιαστική συγκίνηση, και λίγο βάθος
στους χαρακτήρες, με αποτέλεσμα πολλές πράξεις του πρωταγωνιστή να μοιάζουν
γραφικές. Χιούμορ έχει πάντως, αν και όχι όσο η δεύτερη ταινία –κωμικός
πρωταγωνιστής για τρίτη φορά ο J. K. Simmons στον μικρό του
ρόλο. Αν μέσα σε όλα αυτά έλλειπαν και κάτι αμερικάνικες σημαίες στο background…
Ερμηνευτικά, για τον Tobey Maguire ισχύει ό,τι και στα
προηγούμενα φιλμ, ενώ η Kristen Dunst, αντιθέτως, έχει βελτιωθεί. Πολύ καλός και ο James Franco, ο οποίος, κατά τη
γνώμη μου, αποτελεί με διαφορά τον πιο ενδιαφέροντα χαρακτήρα της ταινίας, αλλά
και τον πιο πρωτότυπο (ημι)κακό όλης της τριλογίας!
Με λίγα λόγια, το «Spider-man 3» φαίνεται να
προσπαθεί να ικανοποιήσει κάθε είδους θεατή, αφήνοντας, τελικά, σε όλους την
αίσθηση του ανικανοποίητου! Προσπαθεί σε δύο (και κάτι) ώρες να χωρέσει τα
πάντα, με αποτέλεσμα να νιώθεις πως… κάτι του λείπει!
Βαθμολογία: 2.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου