«Επιχείρηση
Χάος» τιτλοφορείται στα Ελληνικά η περίφημη ινδονησιακή περιπέτεια δράσης που έλαβε
ενθουσιώδη σχόλια στο εξωτερικό και ο τίτλος της δεν είναι καθόλου άστοχος… Το
«χάος» είναι ίσως η καλύτερη περιγραφή της ταινίας. Εκατό λεπτά ασταμάτητου
ξύλου, βίας, πυροβολισμών, μανιασμένα επιθετικών κραυγών, θανάτων με κάθε
πιθανό τρόπο και με οποιοδήποτε αιχμηρό αντικείμενο θα μπορούσε να
χρησιμοποιηθεί. Χάος…
Είναι
λογικό η ταινία να δημιουργήσει ορκισμένους εχθρούς, όπως είναι ακόμα πιο
λογικό να αποκτήσει φανατικούς οπαδούς. Τόσο οι μεν όσο και οι δε έχουν τους
λόγους τους. Από τη μία, μιλάμε για μια ταινία άνευ χαρακτήρων και άνευ
οποιασδήποτε ανθρωπιάς. Μοναδικός της σκοπός η δράση και η βία –μία βία μάλιστα,
που, ενώ προβάλλεται απολύτως ωμή και σαφώς απωθητικότατη για τους μη έχοντες
γερά στομάχια, αποσκοπεί στο να ψυχαγωγήσει! Εν τω μεταξύ, με το προ ημερών
μακελειό στο Κολοράντο να προβληματίζει ίσως πιο έντονα από ποτέ γύρω από την
κινηματογραφική βία, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως η κυκλοφορία της
«Επιχείρησης Χάος» στην Ελλάδα γίνεται την πλέον ακατάλληλη στιγμή ώστε να
μπορέσει να εκτιμηθεί.
Είναι
λοιπόν δυνατόν η εν λόγω ταινία να είναι καλή; Κι όμως, είναι. Ο Gareth Evans δημιουργεί τον
ορισμό της ένοχης απόλαυσης, πράγμα που από μόνο του λέει πολλά, από τη στιγμή
που καταφέρνει να σε κάνει όντως να το απολαύσεις… Πολύ εύκολα μπορεί κανείς να
του προσάψει τόσα και τόσα μειονεκτήματα, μα δεν υπήρχε ούτε μία στιγμή στην
ταινία, όπου αυτή να προσπαθεί να γίνει κάτι περισσότερο από αυτό που είναι:
Μία ταινία δράσης και απολύτως τίποτα παραπάνω. Και ως τέτοια, δεν νομίζω πως
υπάρχει περίπτωση να απογοητέψει. Είναι εντυπωσιακά καλοφτιαγμένη, διαθέτει αληθινά
εξαιρετικές χορογραφίες και δεν αφήνει τα επίπεδα της αδρεναλίνης του θεατή να
πέσουν ούτε στιγμή. Εντός του κτιρίου όπου διαδραματίζεται, κυριαρχεί
πραγματικά έντονη η αίσθηση της απειλής και παρότι είναι βασικά αδύνατον να
ταυτιστείς με τους χαρακτήρες, αγωνιάς αληθινά.
Τι
είναι λοιπόν το «Επιχείρηση Χάος» (άσχετο το «redemption»
του αγγλικού τίτλου, παρεμπιπτόντως); Είναι ένα σαφέστατων προθέσεων και ένοχα
απολαυστικό πανηγύρι βίας και αδιάκοπης δράσης. Δεν προσπαθεί να προσφέρει κάτι
περισσότερο, αλλά όταν τα καταφέρνει στη δράση τόσο καλά όσο πολύ σπάνια
βλέπουμε από αντίστοιχες (και πολύ μεγαλύτερου budget)
αμερικάνικες παραγωγές, προσωπικά δεν έχω παράπονο…
Ελπίζω
βέβαια να μην το τραβήξουν σε τριλογία –θεωρώ πως θα ξεφουσκώσει ήδη στη δεύτερη
ταινία…
Βαθμολογία: 3/5
Βαθμολογία: 3/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου