Batman begins (2005)

Για πρώτη φορά (δεν έχει γίνει ούτε στα κόμικς) αποκαλύπτεται λεπτομερώς η προέλευση του Batman και η ιστορία του Bruce Wayne πριν φορέσει τη μαύρη στολή του και καταπιαστεί με την καταπολέμηση του εγκλήματος. Εξαιρετικά ενδιαφέρον το εγχείρημα από μόνο του, ειδικά για τους φαν του σκοτεινού σούπερ-ήρωα (ένας από τους ελάχιστους, αν όχι ο μόνος, που δεν είναι… σούπερ!). Από τη στιγμή, μάλιστα, που στη σκηνοθετική καρέκλα κάθεται ο Christopher Nolan, η ιδέα του reboot του Batman δεν θα μπορούσε να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.

Η γνωστή σκηνοθετική δεξιοτεχνία του Nolan, οι φρενήρεις ρυθμοί του, η αγάπη του και η προσοχή του για τη μουσική υπόκρουση, η ωριμότερη αντιμετώπιση του εμπορικού θεάματος, όλα είναι ολοφάνερα στο «Batman begins», μία ταινία που ευκολότερα βλέπεις ως προσθήκη στη φιλμογραφία του Νόλαν, παρά στη λίστα των κόμικς μεταφορών. Το σενάριο υπογράφει ο Nolan μαζί με τον David S. Goyer (σεναριογράφο των «Blade»!), που σκιαγραφούν έναν Bruce Wayne σκοτεινότερο και σοβαρότερο απ’ ό,τι παλιότερα.

Το στοίχημα είναι σαφές και αναμφίβολα κερδήθηκε. Ο Batman είναι πιο ρεαλιστικός από ποτέ και στο στόχαστρό του δεν εντοπίζονται φανταστικοί υπερ-εγκληματίες, αλλά κυρίως ένα διεφθαρμένο σύστημα, όπου η μαφία, οι λαθρέμποροι ναρκωτικών και οι πουλημένοι μπάτσοι κυριαρχούν. Μπορεί η κύρια απειλή που καλείται να αντιμετωπίσει να είναι η καταστροφή ολόκληρης της πόλης, πράγμα όμως που συνδέεται άμεσα με την διαφθορά εντός αυτής. Ο χαρακτήρας του “Σκιάχτρου” του Cillian Murphy είναι πολύ πιο ρεαλιστικός απ’ όσο θα περίμενε κανείς και η ατμόσφαιρα της ταινίας σκοτεινή και βρόμικη, αντικατοπτρίζοντας τέλεια το κλίμα μίας πόλης παρηκμασμένης και πνιγμένης στη διαφθορά.

Εν ολίγοις, το «Batman begins» αποτελεί μία από τις καλύτερες μεταφορές ηρώων κόμικς στον κινηματογράφο, σίγουρα την ρεαλιστικότερη και ίσως την πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή του σκοτεινού ήρωα, εν συγκρίσει με τις ταινίες του Tim Burton και τα κακόγουστα αίσχη του Joel Schumacher. Περιττό να πω ότι είμαι γοητευμένος από την σκηνοθεσία του Christopher Nolan και ενθουσιασμένος για άλλη μια φορά με το OST του Hans Zimmer. Και τους δύο κυρίους τους λατρεύω…

Βαθμολογία: 3.5/5